کد مطلب:301316 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:225

اطاعت و فرمانبرداری از فاطمه بر تمام موجودات واجب است


13- حضرت باقر علیه السلام در ضمن حدیثی طولانی پیرامون حضرت زهراء علیهاالسلام می فرماید: اطاعت ایشان بر تمامی آفریدگان خداوند از جن و انس، پرندگان و حیوانات وحشی و پیامبران و ملائكه فرض و واجب بود. [1] .

14- محمد بن سنان گوید: نزد حضرت جواد الائمه علیهاالسلام بودم و سخن از اختلاف شیعه به میان آمد فرمود: ای محمد، همانا خداوند متعال پیوسته در واحدانیت خود یكتا بود، آنگاه محمد و علی و فاطمه را آفرید، آنان دوران زیادی مكث كردند و بعد از آن خداوند تمامی موجودات را آفرید و آنان را بر آفرینش موجودات گواه گرفت و اطاعت آنان را بر موجودات اجراء فرمود و امور موجودات را به آنان واگذار كرد، آنان هر آن چه را كه خواستند حلال و هر آن چه را كه خواستند حرام نمودند، البته هیچ چیزی را جز آن چه را كه خداوند خواسته بود نمی خواستند.

بعد فرمود: ای محمد، این همان آئینین است كه هر كس از آن پیش افتد از دین خارج شده و هر كس عقب بماند نابود گشته و هر كس ملازم و همراه


آن باشد به حق پیوسته است. این مطلب را غنیمت بشمر، ای محمد. [2] .

علامه مجلسی قدس سره در شرح این حدیث گوید: «آنان را بر آفرینش موجودات گواه گرفت «یعنی در حضور و جلو روی آنان موجودات را آفرید و آنان بر كیفیت خلقت و رموز آن اشراف داشتند «اطاعت آنان را بر موجودات اجراء فرمود» یعنی اطاعت آنان را بر تمام موجودات حتی جمادات و موجودات آسمانی و زمینی واجب ساخت «و امور موجودات را به آنان واگذار كرد» یعنی حلال و حرام كردن و بخشیدن و نبخشیدن را، هر چند ظاهر عبارت این معنی را می رساند كه تدبیر موجودات از حركات و سكنات و ارزاق و عمرها و امثال آنها را به آنان واگذار كرد. [3] .

15- ابوسعید خدری گوید: در خدمت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نشسته بودیم مردی از راه رسید و از حضرت پرسید كه درباره فرمایش خداوند كه فرمود: «استكبرت ام كنت من العالین» توضیح دهید كه اینان چه كسانی هستند كه از ملائكه مقربی برتر و بالاترند؟ رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: من و علی و فاطمه و حسن و حسین می باشیم كه در سرادق عرش بودیم و خداوند را تسبیح می كردیم و ملائكه با تسبیح ما تسبیح كردند دو هزار سال پیش از آنكه خداوند آدم علیه السلام را بیافریند، هنگامی كه خداوند آدم را آفرید به ملائكه دستور فرمود كه بر او سجود كنند، و مامور به سجود نشده بودند مگر بخاطر وجود ما، همه ملائكه سجده كردند به جز ابلیس كه خودداری كرد. خداوند متعال به او فرمود: «ای ابلیس چه چیز تو را بازداشت از اینكه بر آن چه كه من با دست قدرت خود آفریدم سجده كنی؟ آیا استكبار ورزیدی یا از موجودات علی و برتر بودی» یعنی از این پنج تنی كه اسامی آنان در سرادق عرش نوشته شده بود، پس ما هستیم آن باب


خدائی كه از آن در وارد می شوند و هدایت یافته گان به وسیله ما هدایت می شوند، هر كس ما را دوست داشته باشد خداوند او را دوست داشته و به بهشتش وارد می سازد و هر كس با ما دشمنی كند خداوند او را دشمن دارد و به آتشش داخل می كند و دوست ندارد ما را مگر كسی كه زادگاهش پاك و پاكیزه باشد. [4] .


[1] طبري، الاتل الاماته / 28.

[2] علامه مجلسي، ملا محمد باقر، بحارالانوار 15/ 19.

[3] علامه مجلي، ملا محمد باقر، مراه العقول 5/ 190- 192.

[4] تاويل الايات 2/ 59.